--- ตัวกลางแบบมีสาย --- 1. สายคู่บิดเกลียว สายคู่บิดเกลียว(Twisted Pair :TP) ประกอบด้วยเส้นลวดทองแดงหุ้มด้วยฉนวนพลาสติก 2 เส้นพันบิดเป็นเกลียว เพื่อลดผลกระทบของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าจากคู่สายข้างเคียงภายในเคเบิลเดียวกันหรือจากภายนอก ในปัจจุบันสายคู่บิดเกลียวได้รับการพัฒนาจนสามารถใช้ส่งข้อมูลได้ด้วยอัตราเร็วมากกว่า 1 กิกะบิตต่อวินาที ในระยะทางไม่เกิน 100 เมตร เนื่องจากสายคู่บิดเกลียวมีราคาไม่แพงมาก ใช้ส่งข้อมูลได้ดี จึงมีการใช้งานอย่างกว้างขวาง สายคู่บิดเกลียวมี 2 ชนิด คือ 1.สายคู่บิดเกลียวแบบป้องกันสัญญาณรบกวนหรือเอสทีพีเป็นสายคู่บิตเกลียวที่หุ้มด้วยลวดถักชั้นนอกอีกชั้น เพื่อป้องกันการรบกวนของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าได้ดียิ่งขึ้น จึงนิยมใช้ในสถานที่ที่มีสัญญาณรบกวนสูง แต่มีราคาแพงกว่าสายยูทีพี 2.สายคู่บิดเกลียวแบบไม่ป้องกันสัญญาณรบกวนหรือยูทีพี เป็นสายคู่บิดเกลียวที่ไม่มีลวดถักชั้นนอก ทำให้สะดวกในการเดินสายเพราะโค้งงอได้ดี แต่สามารถป้องกันการรบกวนของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าได้น้อยกว่าชนิดแรก และมีราคาต่ำกว่า สายชนิดนี้นิยมใช้ในการเชื่อมต่ออุปกรณ์ในเครือข่ายทั่วไป เช่น ใช้ในการเชื่อมต่อคอมพิวเตอร์ ข้อดี 1. เป็นสายสัญญาณที่มีราคาถูก 2. ง่ายต่อการนำไปใช้งาน 3. มีการนำไปใช้งานอย่างแพร่หลาย 4. มีอุปกรณ์สนับสนุนมากมาย ข้อเสีย 1. มีข้อจำกัดด้านระยะทาง 2. ไวต่อสัญญาณรบกวน (กรณีเป็นสาย UTP) 3. มีความเร็วค่อนข้างจำกัด 2. สายโคแอกซ์ สายโคแอกซ์หรือสายแกนรวม(coaxial cable) เป็นสายสัญญาณที่มีสายทองแดงเดี่ยวเป็นแกนกลางหุ้มด้วยฉนวนเพื่อป้องกันไฟรั่ว จากนั้นหุ้มด้วยลวดทองแดงถักเป็นร่างแหล้อมรอบเป็นตัวกั้นสัญญาณรบกวนอยู่ด้านนอก และหุ้มชั้นนอกด้วยฉนวนพลาสติก ลักษณะของสายเป็นแบบกลมและใช้สำหรับสัญญาณความถี่สูง สายโคแอกซ์ที่ใช้ในระบบเครือข่ายมีหลายแบบตามคุณลักษณะทางด้านความต้านทานของสาย สายโคแอกซ์ชีวิตประจำวัน เช่น สายอากาศโทรทัศน์ ปัจจุบันในระบบเครือข่ายไม่นิยมใช้ในการสื่อสารข้อมูลแล้ว ข้อดี 1. เป็นสายสัญญาณที่ป้องกันสัญญาณรบกวนได้เป็นอย่างดี 2. สามารถเชื่อมโยงได้ในระยะทางไกลกว่าสายคู่บิดเกลียว 3. ความเร็วในการส่งข้อมูลสูง ข้อเสีย 1. ขนาดของสายสัญญาณค่อนข้างใหญ่ 2. มีราคาสูง 3. การติดตั้งหัวเชื่อมต่อ ต้องใช้ความเชี่ยวชาญ 3. สายไฟเบอร์ออปติก สายไฟเบอร์ออปติกหรือเคเบิลเส้นใยนำแสง (fiber optic cable) ทำจากแก้วหรือพลาสติกที่มีความบริสุทธิ์สูง ใช้แสงในการสื่อสารข้อมูลทำให้คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าไม่สามารถรบกวนได้ ปัจจุบันสายไฟเบอร์- ออปติก ปกติเป็นตัวกลางนำสัญญาณที่สำคัญในการสื่อสารข้อมูลดิจิทัล เนื่องจากสามารถรับส่งข้อมูลได้ในปริมาณมากกว่า 1 กิกะบิตต่อวินาที ใช้ได้ในระยะทางไกลถึงหลายกิโลเมตร และเกิดความผิดพลาดในการส่งข้อมูลต่ำ สายไฟเบอร์ออปติกมักนิยมใช้ในการเชื่อมต่อกันระหว่างเครือข่าย ข้อดี 1. รองรับอัตราการส่งข้อมูลด้วยความเร็วสูง 2. อัตราการลดทอนของสัญญาณต่ำ 3. เชื่อมโยงได้บนระยะทางหลายกิโลเมตร โดยไม่ต้องใช้อุปกรณ์ทวนสัญญาณ 4. มีความปลอดภัยในข้อมูลสูง ยากต่อการดักจับสัญญาณ 5. ปราศจากการรบกวนของสัญญาณไฟฟ้า 6. สายมีหลายประเภทให้เลือกใช้งานตามความเหมาะสมกับสภาพแวดล้อม ข้อเสีย 1. มีราคาแพงที่สุด เมื่อเปรียบเทียบกับสายชนิดอื่นๆ 2. การติดตั้ง จำเป็นต้องพึ่งพาผู้เชี่ยวชาญโดยเฉพาะ 3. ตัวสาย ไม่สามารถโค้งงอได้มาก |