--- ตัวกลางแบบมีสาย ---






1. สายคู่บิดเกลียว
สายคู่บิดเกลียว(Twisted Pair :TP) ประกอบด้วยเส้นลวดทองแดงหุ้มด้วยฉนวนพลาสติก 2 เส้นพันบิดเป็นเกลียว เพื่อลดผลกระทบของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าจากคู่สายข้างเคียงภายในเคเบิลเดียวกันหรือจากภายนอก ในปัจจุบันสายคู่บิดเกลียวได้รับการพัฒนาจนสามารถใช้ส่งข้อมูลได้ด้วยอัตราเร็วมากกว่า 1 กิกะบิตต่อวินาที ในระยะทางไม่เกิน 100 เมตร เนื่องจากสายคู่บิดเกลียวมีราคาไม่แพงมาก ใช้ส่งข้อมูลได้ดี จึงมีการใช้งานอย่างกว้างขวาง
สายคู่บิดเกลียวมี 2 ชนิด คือ
1.สายคู่บิดเกลียวแบบป้องกันสัญญาณรบกวนหรือเอสทีพีเป็นสายคู่บิตเกลียวที่หุ้มด้วยลวดถักชั้นนอกอีกชั้น เพื่อป้องกันการรบกวนของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าได้ดียิ่งขึ้น จึงนิยมใช้ในสถานที่ที่มีสัญญาณรบกวนสูง แต่มีราคาแพงกว่าสายยูทีพี
2.สายคู่บิดเกลียวแบบไม่ป้องกันสัญญาณรบกวนหรือยูทีพี เป็นสายคู่บิดเกลียวที่ไม่มีลวดถักชั้นนอก ทำให้สะดวกในการเดินสายเพราะโค้งงอได้ดี แต่สามารถป้องกันการรบกวนของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าได้น้อยกว่าชนิดแรก และมีราคาต่ำกว่า สายชนิดนี้นิยมใช้ในการเชื่อมต่ออุปกรณ์ในเครือข่ายทั่วไป เช่น ใช้ในการเชื่อมต่อคอมพิวเตอร์

ข้อดี
1. เป็นสายสัญญาณที่มีราคาถูก
2. ง่ายต่อการนำไปใช้งาน
3. มีการนำไปใช้งานอย่างแพร่หลาย
4. มีอุปกรณ์สนับสนุนมากมาย
ข้อเสีย
1. มีข้อจำกัดด้านระยะทาง
2. ไวต่อสัญญาณรบกวน (กรณีเป็นสาย UTP)
3. มีความเร็วค่อนข้างจำกัด

2. สายโคแอกซ์
สายโคแอกซ์หรือสายแกนรวม(coaxial cable) เป็นสายสัญญาณที่มีสายทองแดงเดี่ยวเป็นแกนกลางหุ้มด้วยฉนวนเพื่อป้องกันไฟรั่ว จากนั้นหุ้มด้วยลวดทองแดงถักเป็นร่างแหล้อมรอบเป็นตัวกั้นสัญญาณรบกวนอยู่ด้านนอก และหุ้มชั้นนอกด้วยฉนวนพลาสติก ลักษณะของสายเป็นแบบกลมและใช้สำหรับสัญญาณความถี่สูง สายโคแอกซ์ที่ใช้ในระบบเครือข่ายมีหลายแบบตามคุณลักษณะทางด้านความต้านทานของสาย สายโคแอกซ์ชีวิตประจำวัน เช่น สายอากาศโทรทัศน์ ปัจจุบันในระบบเครือข่ายไม่นิยมใช้ในการสื่อสารข้อมูลแล้ว

ข้อดี
1. เป็นสายสัญญาณที่ป้องกันสัญญาณรบกวนได้เป็นอย่างดี
2. สามารถเชื่อมโยงได้ในระยะทางไกลกว่าสายคู่บิดเกลียว
3. ความเร็วในการส่งข้อมูลสูง
ข้อเสีย
1. ขนาดของสายสัญญาณค่อนข้างใหญ่
2. มีราคาสูง
3. การติดตั้งหัวเชื่อมต่อ ต้องใช้ความเชี่ยวชาญ

3. สายไฟเบอร์ออปติก
สายไฟเบอร์ออปติกหรือเคเบิลเส้นใยนำแสง (fiber optic cable) ทำจากแก้วหรือพลาสติกที่มีความบริสุทธิ์สูง ใช้แสงในการสื่อสารข้อมูลทำให้คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าไม่สามารถรบกวนได้ ปัจจุบันสายไฟเบอร์- ออปติก ปกติเป็นตัวกลางนำสัญญาณที่สำคัญในการสื่อสารข้อมูลดิจิทัล เนื่องจากสามารถรับส่งข้อมูลได้ในปริมาณมากกว่า 1 กิกะบิตต่อวินาที ใช้ได้ในระยะทางไกลถึงหลายกิโลเมตร และเกิดความผิดพลาดในการส่งข้อมูลต่ำ สายไฟเบอร์ออปติกมักนิยมใช้ในการเชื่อมต่อกันระหว่างเครือข่าย

ข้อดี
1. รองรับอัตราการส่งข้อมูลด้วยความเร็วสูง
2. อัตราการลดทอนของสัญญาณต่ำ
3. เชื่อมโยงได้บนระยะทางหลายกิโลเมตร โดยไม่ต้องใช้อุปกรณ์ทวนสัญญาณ
4. มีความปลอดภัยในข้อมูลสูง ยากต่อการดักจับสัญญาณ
5. ปราศจากการรบกวนของสัญญาณไฟฟ้า
6. สายมีหลายประเภทให้เลือกใช้งานตามความเหมาะสมกับสภาพแวดล้อม
ข้อเสีย
1. มีราคาแพงที่สุด เมื่อเปรียบเทียบกับสายชนิดอื่นๆ
2. การติดตั้ง จำเป็นต้องพึ่งพาผู้เชี่ยวชาญโดยเฉพาะ
3. ตัวสาย ไม่สามารถโค้งงอได้มาก